Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
xariqəli — sif. Xariqüladə, xariqələrlə dolu, ecazkar, möcüzəli, görünməmiş. Burada xariqəli bir şey yoxdur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xariqə — ə. qəribə, qeyri adi, xariqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xariq — ə. parçalayan, yaran, qopardan. Xariqi adət bax: xariqül’adə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəvariq — ə. «xariqə» c. xariqələr … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
e’cazafərin — ə. və f. möcüzə yaradan, xariqə göstərən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mö’cizat — ə. «mö’cizə» c. möcüzələr, xariqələr … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəqqülqəmər — ə. 1) ayın parçalanması (Məhəmməd peyğəmbərin ayın iki parça olub yerə enməsindən ibarət möcüzəsi); 2) möcüzə, xariqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ecaz — is. <ər.> 1. klas. Möcüzə, misli görünməmiş şey, xariqə. <İkinci kəndli:> Minası demə! Onun işi ecazdır, ecaz! Ə. H.. Dünyada sənətin yeddi ecazından biri olan «Tac Mahal» məqbərəsi də buradadır. M. İ.. Ecazlar yaradır, hünər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
